Piztien herria

 Autorea: Isabel Allende
Etatua: Chile
Publikatutako urtea: 2002
Argitaletxea: Sudamericarra
 Horrialdeak: 315

Bazen behin Alex Cold izeneko mutiko bat, bi arreba txikiago zituena bera baino gazteagoak, baina nahiko harreman bartsua edo ezirenak asko hitzegiten haien artean. Ama minbiziarekin bizi zen, oso ahul eta etxeko gauzak aita Jon Cold izenekoa egiten zituen, nahiko traketza zena. Egun batean Aitak umeei esan zien Texas joan behar zirela bera eta Ama, eta bi arrebak bere Amama baten gana joan ziren, Alex ordea Aitaren parteko amamaren gana joan zen, Amazonazen bizi zena eta oso gutxitan etortzen zena beraiei bizitatzera oso zorrotza ere zena.

Hurrengo egunean joan ziren bakoitza bere aldera, eta dirua eraman ondoren egazkina hartu eta New Yorkera joan zen. Hantxe zegoen Kate berari itxaroten, burua altxatuz agurtzeko eta ohera joateko esan zion, bihar arin altxatu beharko zirela Amazonazetara joateko. Hurrengo egunean, Internal Geographikeko espedizioagaz joan zen herri txiki batera, hantxe ikusi zuten piztiaren herrira informazioa bilatzera, eta han zegoen ere Santos beraien bidai gida piztiaren bila lagunduko ziotena. Nadia gidaren umea zen Alexen adin hantxekoa eta berarekin hitz egiten jardun zuen, denbora gutxi barru, Mauro Carias etorri zen, Amazonazen aberatsa bihurtu zen gizona. Hurrengo egunean espedizioan zebilela, ibai handi batetik, gezi batek espedizioko gizon bateri heldu eta hil egin zuen, denak larriturik, itsasontzia gelditu eta kampinak jarri zituzten gaua han igarotzeko.

Gaua zela, Nadia eta Alex urten ziren ikuspegia apur bat mihatxera, baina bat-batean neblinako indioak agertu ziren, denak margotuak eta beraien fisikoa oso ona zela. Bi mutikoei hartu eta beraien herrietara eraman zioten, hainbat ostopori aurre egin ondoren, mendi altu eta bustia zena, igon beharra zuten inolako sokarik gabe. Azkenean dena igondakoan herrira heldu ziren eta denek arraro begiratzen zioten biei, oso jankera arraroak zutela edo...
Isilik egon ondoren, gizakiek Amazonazeko zuhaitzak bota behar zutela hitz egiten hasi ziren, Nadia eta Alex entzuten hari ziren adi-adi esaten zutena, baina hanbait esaldi entzun ondoren Alexek azaldu zien, beraiek gelditu ahal zutela gizaki horiek, orduan tribuko jabeak hitzi egin zioten. Nadiak gainarazi zuen, beraien magia zutela zaintzeko. Lehen zeuden lekura bajatu eta dena kontatu zioten, orduan Omaya Torres medikua "magiaren" bitartez baietz esan zuen.

Dena prestatu ondoren neblinako indioak agertu ziren, eta dena prestatua zegoen, eta lehen txertoa prestatu ondoren, enteratu ziren txerto hori benetan posoia zuela eta indio horiek hil nahiu zituztela zuhaitzak botatzeko, baina Alexek gelditu eta indioak ere berari lagunduz hori gelditu zuen. Baina Mauro Cariasen laguna piztola atera eta denak eskina baten hutzi zuten idioak izan ezik, momentu horretan ordea, piztia azaldu eta denak inmobilizatu zituzten eta Mauro Cariasen lagunari hartu eta hil eginez.
Azkenean denak pozik joan ziren eta bakean biziz, bakoitza bere etxera bueltatuz eta piztia benetan ikusiz.

 IRITZIA: Nire ustez historia hauxe nahiko erreza irakurtzeko eta nahiko entretenigarria izan da, nahiz eta batzuetan nahiko aspertu naizen hainbat historia berdinekin, eta amaiera lar laburra izan da nire ustez ere.